سخنان کوتاه و پرمعنا

فلسفی

دوربین دیجیتال نیکون مدل D3400 kit 18-55mm VR

درباره دوربین نیکون D3400

مدل «D3400» یکی از دوربین‌های نیکون «Nikon» است که به همراه یک لنز 55-18میلی‌متری ارائه می‌شود. ابعاد این دوربین متناسب با قرارگیری در دست‌ها در نظر گرفته شده است و بدنه‌ای ارگونومیک دارد. صفحه‌نمایش 3اینچی این دوربین، امکان تماشای عکس‌ها را فراهم می‌کند. این دوربین دارای سنسور 24.2 مگاپیکسلی است. درصورتی‌که علاقه‌مند به عکاسی حیاط‌وحش باشید، قابلیت عکاسی پیاپی 5 فریم بر ثانیه‌ی این مدل برای شما بسیار پرکاربرد واقع می‌شود و می‌تواند در عکس‌برداری از صحنه‌هایی نایاب همانند پرواز پرندگان به شما کمک کند. لنز این دوربین، دارای محدوده دیافراگم 3.5 تا 5.6 F است و می‌تواند فواصل مختلفی را عکس‌برداری کند. فیلم‌برداری این دوربین با کیفیت Full HD انجام می‌شود و حداکثر سرعت آن 60 فریم بر ثانیه است. برای اشاره به ورودی و خروجی‌های این دوربین، می‌توان از پورت HDMI ،USB و خروجی تلویزیون نام برد. به‌‌واسطه‌ی پورت HDMI می‌توانید تصاویر را با کیفیت بالایی به سایر پخش‌کننده‌ها منتقل کنید. پورت USB برای دوربین به کامپیوتر تعبیه شده است و خروجی تلویزیون نیز وظیفه‌ی انتقال هم‌زمان تصاویر را به تلویزیون برعهده دارد. کارت‌های حافظه‌ی SD ،SDHC و SDXC در این دوربین پشتیبانی می‌شوند. به‌واسطه‌ی تکنولوژی بی‌سیم Wi-Fi تعبیه‌شده در آن می‌توانید عکس یا فیلم‌های ذخیره‌شده را به سایر دستگاه‌های دیجیتالی همانند موبایل، تبلت یا لپ‌تاپ منتقل کنید. باتری این دوربین از نوع لیتیوم‌یون‌ استاندارد است و می‌تواند به مدت زمان  قابل قبولی کار کند. درمجموع این دوربین برای کاربران نیمه‌حرفه‌ای بسیار مناسب است و امکانات مورد نیاز آنان را فراهم می‌کند.


نقد و بررسی دوربین نیکون D3400

نیکون بالاخره از دوربین DSLR مبتدی و کوچکش با نام «D3400» رونمایی کرد. دوربینی که ادامه‌ی منطقی مدل D3300 محسوب شده و انتخابی فوق‌العاده برای عکاسانی مبتدی است که عاشق ورود به جهان عکاسی حرفه‌ای هستند. این دوربین درحقیقت از رده‌ی ارزان‌ترینDSLRهای سطح مبتدی بازار بوده و رقیب کاننی آن، دوربین «1300D» است. مانند مدل قبلی این دوربین هم به یک سنسور تصویر 24مگاپیکسلی Cmos بدون فیلتر Low Pass مجهز شده است تا به کمک پردازشگر تصویر Expeed 4، خروجی عکس شبیه به دو دوربین بزرگ‌تر را از آن انتظار داشته باشیم. این دوربین همانند D5300، توانایی عکاسی با سرعت 5 فریم بر ثانیه را دارد و می‌تواند با کیفیت Full HD و سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه فیلم‌برداری کند.

نیکون در سال ۲۰۱۶ هم مثل سال‌های گذشته برگ‌های برنده‌ی خود را رو کرد و از دوربین‌هایی قابل اعتنا رونمایی کرد. دوربین‌هایی از سری DSLR، که در عین حرفه‌ای‌بودن، دوربینی فوق‌العاده برای عکاسان مبتدی و علاقه‌مندان به آموزش عکاسی به شمار می‌رود. این دوربین از نظر امکانات کاملا شبیه به D3300 است و با تغییرات ساده اما تأثیر‌گذار به بازار آمده است. با نگاه اول بین D3300 و D3400 تغییرات خاصی مشاهده نمی‌شود؛ حتی ابعاد بدنه‌ی این دوربین نیز با برادر بزرگتر خود یکی‌ است و تنها ۳۵ گرم از وزن آن کمتر شده است. سنسور تصویر 24مگاپیکسلی فاقد فیلتر Low Pass، پیش از این قابلیت‌های خود را اثبات کرده و باعث شده است که دوربین‌های مجهز به آن به دوربین‌هایی برتر تبدیل شوند؛ به‌علاوه، احتمالا به مدد پردازشگر تصویر جدید Expeed 4 بوده که همانند D5300، روی این دوربین هم فیلم‌برداری فول‌اچ‌دی 60 فریم بر ثانیه و عکاسی پیاپی 5 فریم بر ثانیه میسر شده است.

روی این دوربین همان باتری EN-EL14a قرار می‌گیرد که در D5300 هم استفاده می‌شود؛ درحالی‌که این باتری توانایی شارژدهی برای گرفتن 600 عکس را به D5300 می‌داد، توانایی این را دارد که برای گرفتن 700 عکس به D3200 شارژدهی کند؛ البته همه‌ی این‌ها طبق شرایط استاندارد CIPA است؛ بدین‌ترتیب شارژدهی باتری آن مشابه دوربین کانن1100D می‌شود.

اما یک ویژگی که روی D5300 و دو مدل قبلی آن وجود داشت و روی این دوربین، دلمان برایش تنگ می‌شود، توانایی عکاسی «تایم‌لپس» (Timelapse) بدون استفاده از ریموت‌کنترل است. این قابلیت هرچندکه یک ویژگی کاملا نرم‌افزاری بسیار آسان‌اعمال است، درDSLRهای کانن وجود ندارد و نیکون سعی کرده که درDSLRهای گران‌قیمتش از آن بهره ببرد. اینکه بدون استفاده از ریموت‌کنترل‌های تایمردار بتوان عکاسی تایم‌لپس انجام داد، یک ویژگی خیلی جذاب است. شاید نیکون نخواسته با قراردادن این ویژگی روی D3400، فروش D5300 را بشکند؛ به‌هرصورت قراردادن GPS و Wi-Fi داخلی D5300 روی این دوربین، بر قیمتش می‌افزاید؛ ولی عکاسی تایم‌لپس خیر.

درکل باید گفت که نیکون در نبود رقیبی جدی، بهترین DSLR سطح مبتدی ارزان‌قیمت را تولید کرده است؛ به‌خصوص از نظر کیفیت عکس و فیلم. اینکه D3400 دوربینی بسیار کوچک و سبک است، مزیتی بزرگ به حساب می‌آید؛ البته کانن دوربین کوچک‌تر از این هم دارد که همان دوربین100D است؛ اما کاملا گران‌قیمت‌تر است. دوربین 1100Dهم که دیگر قدیمی شده و به‌رغم ایفای نقش به‌عنوان ارزان‌ترین DSLR بازار، فناوری‌هایی قدیمی دارد.


نقاط قوت
  • بهره گیری از سنسور تصویر 24 مگاپیکسلی
  • بهره گیری از پردازشگر تصویر Expeed 4
  • توانایی فیلم برداری Full HD با سرعت 60 فریم بر ثانیه
  • ایفای نقش به عنوان یک DSLR کوچک و ارزان قیمت خیلی خوب




دوربین نیکون D3400 دوربین D3400 نیکون D3400 نیکون دوربین دیجیتال D3400 دوربین نیکون دوربین DSLR دوربین نیکون DSLR نقد و بررسی D3400 درباره دوربین D3400
سه‌شنبه 15 فروردین‌ماه سال 1396 ساعت 04:50 ب.ظ
0 نظر

دوربین دیجیتال کانن مدل EOS 70D

درباره دوربین کانن 70D


بالاخره کانن جایگزین دوربین EOS 60D را معرفی کرد. این دوربین که با نام EOS 70D شناخته می‌شود دارای سنسوری 20 مگاپیکسلی به نام Dual Pixel CMOS AF بوده که در هر پیکسل به دو فوتودیود تقسیم می شود. این موضوع قابلیت انجام فوکوس خودکار Phase Detection را در مود Live View و فیلم برداری به دوربین می دهد. پیش از این هم چنین چیزی را در دوربین های 650D ، 700D ، 100D و EOS M دیده بودیم ولی ظاهرا آن فن آوری که در 70D به کار رفته کاملا موثرتر است. به طور کلی هم 70D پیشرفتی خیلی خوب نسبت به 60D به حساب می آید. از مقداری تغییرات ظاهری که بگذریم، 70D فوکوس خودکار معمولی خود را از 7D به ارث برده، نمایشگر لمسی را از 700D گرفته و مثل 6D دارای Wi-Fi داخلی است. در این دوربین از پردازشگر تصویر DIGIC 5 + استفاده شده است. یعنی دقیقا همانی که در دوربین 5D Mark III هم وجود دارد. ایزوی آن نیز تا 25600 قابل افزایش است. این دوربین توانایی عکاسی پیاپی با سرعت فوق العاده ی 7 فریم بر ثانیه را دارد. این بسیار عالیست و کاملا از رقبا و نیز بیشتر DSLR های کانن بیشتر می باشد. نهایتا دوربین های سری 1D و نیز دوربین 7D هستند که عکاسی پیاپی با سرعت بیشتر را ارائه می کنند. با این حال عکاسی پیاپی با این سرعت تنها تا 16 عکس RAW و 65 عکس JPEG قابل ادامه است.


همانطور که گفتیم، در ظاهر 70D مقداری تفاوت نسبت به 60D دیده می شود. می توان گفت که 70D یک مقدار خیلی کمی کوچک شده است. به خصوص وقتی که از جلو آن ها را مقایسه کنید به نظر می رسد که مقداری کوتاه تر شده است. بعلاوه میکروفون مونوی جلوی 60D نیز غیب شده و جای خود را به میکروفون های استریوی قسمت بالای بدنه داده اند. در قسمت پشتی یک مقداری تغییرات بیشتر بوده اند. اکنون گویی 70D یک مقداری چهار شانه تر ساخته شده. به جای تک دکمه ی Live View اکنون شاهد یک اهرم Live View/Movie هستیم. بعلاوه دایل قسمت پشتی هم نسبتا کوچک شده ولی یک قفل برای آن در نظر گرفته شده تا بر اثر برخوردهای تصادفی تنظیمات تغییر نکنند. یک مقداری هم جای دکمه های Delete ، Playback و Quick View تغییر کرده است تا به هر صورت این دو دوربین تفاوت های بیشتری بکنند. از بالا هم که به این دو دوربین بنگریم، باید گفت که یک دکمه ی AF Area Expansion در نزدیکی دکمه ی شاتر این دوربین اضافه شده است. بعلاوه ی اینکه همانند 700D ، دایل مودهای عکاسی این دوربین نیز توانایی چرخش 360 درجه ای را دارد. سوراخ های میکروفون های استریو هم که به سادگی قابل تشخیص هستند. جنس بدنه هم مثل 60D عمدتا از پلاستیک است. کانن در مشخصات فنی این دوربین هم از واژه های Weather Sealed و Water & Dust Resistance استفاده کرده است. به هر حال این واژه ها اطلاعات کاملی را ارائه نمی دهند. ولی طبق تجربه و با در نظر گرفتن اینکه مهر و موم این دوربین هم مثل مدل پیشین است، می توان گفت که نباید انتظارات خیلی زیادی داشته باشید. برای مثال ضد آب بودن آن می تواند در حد قرار گرفتن در زیر باران سبک باشد. در ضمن بهتر است وقتی برای عکاسی به کویر می روید دوربینتان را بر روی شن ها رها نکنید. در مورد نمایشگر هم باید گفت علاوه بر اینکه لمسی شده، دست کم به دلیل کم شدن فاصله ی بین LCD و شیشه ی جلویی، کیفیت آن نیز افزایش یافته است. چشمی اپتیکال این دوربین توانایی پوشش 98 درصد میدان دید را دارد که پیشرفتی محصوص نسبت به 96 درصد دوربین 60D است و باعث شده که از این نظر این دوربین به رقیبی چون D7100 نزدیک شود.

اما قطعا بزرگترین تغییر این دوربین نسبت به مدل پیشین در سنسور تصویر بوده است. بیایید کمی درباره ی فن آوری فوکوس خودکار به کار بسته شده در آن صحبت کنیم. در کل عملکرد فن آوری فوکوس خودکار Phase Detection بر پایه ی نگاه کردن به سوژه از طریق پرتوهایی که از طرف سمت راست و چپ لنز دوربین به سنسور فوکوس خودکار می رسند صورت می گیرد. وقتی تصویر خارج از فوکوس لنز باشد، پرتوهایی که از طرف سمت راست و چپ لنز بر روی سنسور فرود می آیند بر یکدیگر منطبق نمی شوند. ولی وقتی که تصویر در فوکوس است، این دو پرتوی نور بر روی یکدیگر منطبق می گردند. با یک محاسبه ی ساده، کامپیوتر دوربین می تواند متوجه شود که برای دست یافتن به فوکوس، باید لنز را به عقب و یا به جلو برد. این فن آوری تقریبا از اواسط دهه ی 1980 که فوکوس خودکار بر روی دوربین های SLR راه یافت استفاده می شد. به مقداری از نور اجازه ی گذر از آینه ی اصلی داده می شد تا با یک تغییر مسیر اندک به سنسورهای فوکوس خودکار کف دوربین برسند. این سیستم تا وقتی که برای عکاسی از چشمی اپتیکال استفاده می کنید عملکردی خیلی خوب دارد. ولی وقتی که Live View بر روی DSLR ها راه یافت، بزرگترین نقطه ی ضعفش فوکوس خودکار بسیار کند و پر خطا بود. چرا که در مود Live View و فیلم برداری آینه ی اصلی بالا می رود و دیگر نور توانایی برخورد به سنسورهای فوکوس خودکار کف دوربین را ندارد. چاره اش دوربین های SLT بود که سونی خیلی هم با جدیت آن ها را طراحی و تولید می کند. SLT ها آینه ی ثابت نیمه شفاف دارند و همواره مقداری از نور را برای سنسورهای فوکوس خودکار بازتاب می کنند. با این حال این دوربین ها فاقد چشمی اپتیکال هستند و این چیزی نیست که هر عکاسی دوست داشته باشد. راه حل دیگر استفاده از سنسورهای فوکوس خودکار بر روی سنسور تصویر (On Chip Phase Detection) است که پیش از این بر روی چند دوربین بدون آینه با لنز قابل تعویض شرکت های مختلف و نیز DSLR های سطح مبتدی کانن استفاده شده بود.

فن آوری On Chip Phase Detection در حقیقت به این صورت عمل می کند که نیمی از بعضی پیکسل های سنسور تصویر را اصطلاحا ماسک می کنند. نیمی از بعضی پیکسل ها را می پوشانند تا دیگر این نیمه نور دریافت نکند. بدین ترتیب این ها فقط نوری که از یک سمت لنز می آید را دریافت می نمایند. این کار برای دو گروه پیکسل انجام می شود. گروهی که نیمه ی سمت راست آن ها پوشانده و گروهی که نیمه ی سمت چپ آن ها پوشانده شده است. بدین ترتیب همان به نوعی اختلاف منظر که بالاتر درباره ی سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز (Phase Detection) گفته بودیم در این جا نیز پیش می آید تا دوربین بتواند با استفاده از پیکسل های سنسور تصویر، فوکوس خودکار را انجام دهد. با این حال مشکل این جاست که تعداد زیادی از آن ها نمی تواند بر روی سنسور وجود داشته باشد چرا که در آن صورت تاثیری مخرب بر روی کیفیت عکس می گذارد و تعداد کم آن ها هم ممکن است چندان موثر نباشد. بعلاوه در شرایط نوری ضعیف عملکرد آن ها تا حدی ضعیف می شود که دوربین در فوکوس خودکار Live View کاملا به خطا بیفتد. کانن در 70D این مشکل را طوری دیگر حل کرده است. اکنون دیگر نیمی از پیکسل ماسک نمی شود، بلکه هر پیکسل از دو فوتودیود ساخته شده تا این عمل انجام گیرد. همه ی این ها نیز زیر میکرولنزها و فیلتر مرسوم Bayer قرار دارند. بسیار خوب بنابراین با روش کانن، دست کم به صورت نظری کاهش نور دریافتی نباید وجود داشته باشد.

بعلاوه از آن جایی که پیکسل های خیلی بیشتری برای انجام فوکوس خودکار بر روی سنسور وجود دارند، انجام فوکوس خودکار خیلی دقیق تر انجام می گیرد. طبق گفته ی کانن، 80 درصد سطح سنسور تصویر به این نوع فوکوس خودکار اختصاص یافته است. این نوع فوکوس خودکار عملکردی کاملا عالی تا F/11 را ارائه می دهد. می تواند با تشخیص چهره همراه شود و عمل AF Tracking را انجام دهد. اما نکته ی دیگر این است که بر روی یک سنسور APS-C با رزولوشن 20 مگاپیکسل، در حقیقت 40 میلیون فوتودیود جاسازی شده اند. این تراکم خیلی زیادی است و نگرانی ایجاد نویز را ایجاد می کند. قطعا بزرگترین چالش کانن در ساخت این سنسور همین بوده است.

در این دوربین از پردازشگر تصویر DIGIC 5 + استفاده شده است. یعنی دقیقا همانی که در دوربین 5D Mark III هم وجود دارد. ایزوی آن نیز تا 25600 قابل افزایش است. این دوربین توانایی عکاسی پیاپی با سرعت فوق العاده ی 7 فریم بر ثانیه را دارد. این بسیار عالیست و کاملا از رقبا و نیز بیشتر DSLR های کانن بیشتر می باشد. نهایتا دوربین های سری 1D و نیز دوربین 7D هستند که عکاسی پیاپی با سرعت بیشتر را ارائه می کنند. با این حال عکاسی پیاپی با این سرعت تنها تا 16 عکس RAW و 65 عکس JPEG قابل ادامه است. از دیگر ویژگی های این دوربین می توان به مود عکاسی Silent اشاره کرد. این احتمالا همانی است که در 5D Mark III هم به کار رفته بود. این دوربین توانایی فیلم برداری Full HD با سرعت 30 فریم بر ثانیه را نیز دارا می باشد و دارای پورت میکروفون و هدفون است تا به کمک فوکوس خودکار جدید کاملا مناسب فیلم برداری باشد. به خصوص اینکه با کیت لنز 18-55 STM و 18-135 STM نیز عرضه می شود. پیشتر در نقد و بررسی دوربین 700D توضیح داده بودیم که این لنزهای جدید در فوکوس خودکار کاملا سریع هستند و می توانند کاملا با سیستم جدید فوکوس خودکار این دوربین سازگار باشند. سیستم نورسنجی این دوربین هم از نوع 63 منطقه ای iFCL است. همانی که در 7D به کار رفته بود. این دوربین مثل 6D دارای Wi-Fi داخلی است تا هم بتوانید تصاویر را به آن و از آن منتقل کنید و هم اینکه دوربین را به صورت بیسیم کنترل نمایید. دست کم کنترل دوربین به صورت بیسیم امکان خیلی خوبیست و به شما اجازه می دهد تا بتوانید با استفاده از موبایل، تبلت یا لپ تاپ کنترل دوربین را انجام دهید.

در کل باید گفت که معمولا مدت زمان زیادی طول می کشد تا دوربینی با تغییرات بنیادین و الگو شونده به بازار آید. به نظر ما 70D یکی از دوربین هایی است که می تواند انقلابی و الگو باشد. Dual Pixel CMOS AF اگر واقعا موثر واقع شود، می تواند مشکل صعب العلاج فوکوس خودکار در Live View را بالاخره حل کند. به نظر می رسد که 70D برود تا به عنوان دوربینی که بهترین فوکوس خودکار در مود Live View را دارد نقش ایفا کند. البته جالب این جاست که وقتی کسی با استفاده از چشمی اپتیکال عکاسی می کند کمترین بهره را از قابلیت های جدید می برد. با این حال حداقلش این است که سیستم فوکوس خودکار و نورسنجی از 7D به ارث رسیده است و عکاسی پیاپی نیز خیلی عالیست. شاید نتوانیم بگوییم که 70D بتواند رقیب مستقیم Nikon D7100 باشد. چرا که دست کم D7100 دوربینیست با بدنه ای کاملا مستحکم و مهر و موم چون 7D . با این حال قطعا 70D در فیلم برداری برتر است و به طور کلی می تواند DSLR ی همه فن حریف برای انواع عکاسی و البته فیلم برداری باشد.
در اینجا نیز نظر شما را به جدول مقایسه‌ای بین این دوربین با سایر رقبا جلب می‌کنیم.


نقاط قوت
  • بهره گیری از سیستم فوکوس خودکار کاملا جدید و موثر On Chip
  • ارائه ی بهترین فوکوس خودکار Live View و فیلم برداری تا زمان معرفی
  • بهره گیری از سنسور تصویر کاملا جدید
  • توانایی عکاسی پیاپی با سرعت فوق العاده ی 7 فریم بر ثانیه
  • بهره گیری از Wi-Fi داخلی برای کنترل دوربین به صورت بیسیم و ارسال فایل ها



دوربین دوربین کانن کانن 70D دوربین 70D دوربین کانن 70D EOS 70D دوربین دیجیتال EOS 70D عکس EOS 70D نقاط قوت دوربین EOS 70D دوربین DSLR
سه‌شنبه 15 فروردین‌ماه سال 1396 ساعت 04:34 ب.ظ
0 نظر

دوربین دیجیتال کانن مدل EOS 700D Kit 18-55mm IS STM

دوربین کانن ای او اس 700 دی را بیشتر بشناسیم :


در ماه مارس 2013، کانن به‌ناگاه دو دوربین DSLR جدید را معرفی کرد که به‌راستی منتظرشان نبودیم. دوربین «700D» و مدلی دیگر به نام «100D .«100D دوربینی جدید و بنیان‌گذار سری جدیدی در DSLRهای این شرکت است؛ ولی 700D را می‌توان دنباله‌ی DSLRهای سطح مبتدی سری سه‌رقمی این شرکت دانست. 700D در حالی معرفی می‌شود که 650D  همین تابستان گذشته به بازار آمده بود. گفتنی است که این دوربین در بازار ایالات متحده با نام «Rebel T5i» شناخته می‌شود. معمولا چنین معرفی‌های سریعی از کانن بعید بود. برای مثال مدل 60D سال 2010 معرفی شد و اکنون که در حال نقد و بررسی 700D هستیم، هنوز مدل بعدی آن به بازار نیامده است. خود 650D هم با تاخیری نسبتا زیاد نسبت به 600D روانه‌ی بازار شد. به هر صورت اکنون دوربین 700D را داریم. حتما باید تغییرات شگرفی در آن رخ داده باشد که کانن با این عجله آن را روانه‌ی بازار کرده است! احتمالا باید منتظر انقلابی عظیم در DSLRهای سطح مبتدی باشیم.

بسیار خوب، از جدول مشخصات فنی شروع می‌کنیم. به نظر نمی‌رسد که در این جدول تغییراتی نسبت به مدل پیشین دیده شود؛ ولی اشکالی ندارد، لابد پیشرفت‌ها در مواردی رخ داده‌اند که در جدول ذکر نمی‌شود. سخن کوتاه می‌کنیم، به‌راحتی بگوییم که 700D تقریبا هیچ تفاوتی با 650D ندارد. فقط دو تفاوت: یکی اینکه پیچ تنظیم مودهای عکاسی توانایی چرخش 360 درجه‌ای دارد؛ البته که این چرخش را بیشتر دوست داریم. تغییر دوم، توانایی نمایش اثر Creative Filter در Live view است. همین و بس. ناگفته نماند که جنس سطح بدنه هم مقداری تغییر کرده است.

بنابراین 700D هم از همان سنسور تصویر 18مگاپیکسلی Hybrid CMOS، متاسفانه همان سیستم فوکوس خودکار 9 نقطه‌ای، همان نمایشگر 3اینچی بسیار باکیفیت لمسی و فیلم‌برداری Full HD بهره می‌برد. سیستم نورسنجی هم همان 63 نقطه‌ای iFCL است.

شاید اغراق نباشد اگر 700D را یکی از دوربین‌های DSLR بسیار سریع بدانیم. کارکردن با 700D تجربه‌ی بسیار لذت‌بخشی است که با عکس‌العمل‌های بدون‌تاخیر و بی‌نقص این دوربین توام است. سیستم فوکوس خودکار این دوربین در کنار لنز کیت 18-55 مجهز به موتور فوکوس STM آن بسیار سریع و بدون ‌مکث عمل می‌کند. از سرعت زیاد فوکوس این لنز که بگذریم، عملکردی عاری از هرگونه سروصدای این لنز ما را به‌شدت مجذوب خود کرد. چنین لنزهایی برای کار فیلم‌برداری با دوربین‌های DSLR ایدئال هستند؛ زیرا معمولا صدای موتور فوکوس در فیلم‌برداری با دوربین‌های DSLR برای کاربران دردسرساز می‌شود.

درباره‌ی 700D با اطمینان می‌توان گفت که ممکن است این دوربین در زمینه‌ی کیفیت عکس بی‌نقص نباشد؛ اما مسلما در قسمت دوم، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و یکی از دوربین‌های برتر در این زمینه است.

به‌طورکلی شاید بتوان عملکرد یک دوربین دیجیتال را به دو قسمت تقسیم کرد. مسلما اولین فاکتور، کیفیت عکس است؛ اما فاکتور دیگر یا بهتر است بگوییم مجموعه فاکتورهای دیگر، عواملی هستند که به شما کمک می‌کنند تا در درجه‌ی اول بتوانید عکس را به ثبت برسانید. فاکتورهایی نظیر داشتن ارگونومی خوب بدنه و چیدمان مناسب دکمه‌ها، پاسخ‌دهی بی‌درنگ دوربین به ‌فرمان‌ها، توانایی فوکوس روی سوژه‌ها با سرعت زیاد و بسیاری از موارد دیگر از این دسته عوامل به شمار می‌آید.

هرچند خود دوربین نسبت به مدل پیشین شاهد پیشرفت زیادی نبوده؛ ولی با آن، یک کیت لنز جدید معرفی و همراه شده است: لنز 18-55 F/3.5-5.7 IS STM. اینکه با خرید این دوربین یکی از این لنزها همراه آن خواهد بود، به‌خودی‌خود بسیار جذاب است. لنزهایی با موتور استپر. این لنز، فوکوس خودکار سریع و کم‌صدایی دارد، لرزش‌گیر تصویر بسیار قدرتمند بوده و دیافراگم آن از نوع 7 تیغه‌ای و دایره‌ای است. کمینه‌ی فاصله‌ی فوکوس آن هم 25 سانتی‌متر است. از همه جالب‌تر اینکه سیستم فوکوس آن داخلی است؛ بدین معنی که هنگام فوکوس‌کردن شیشه‌ی بیرونی لنز نمی‌چرخد یا خود لنز تغییر طول نمی‌دهد. البته اگر بخواهید آن را به صورت جداگانه تهیه کنید، حدود 250 دلار قیمت دارد که به هر حال به صورت کیت لنز می‌تواند با قیمت پایین‌تری خریداری شود.

فیلم‌برداری رویDSLR های سطح مبتدی کانن، از دوربین 500D  پا به عرصه‌ی ظهور گذاشت. کیفیت فیلم‌برداری خوب، ولی فوکوس خودکار در هنگام فیلم‌برداری تقریبا غیرممکن بود. در این دوربین هر بار که می‌خواستید عمل فوکوس خودکار را انجام دهید، می‌بایست دکمه‌ی ستاره را می‌فشردید و فوکوس پرسروصدا شروع می‌شد؛ حتی گاهی اوقات دوربین، اکسپوژر را بالا می‌برد تا بهتر بتواند این کار را انجام دهد. دوربین 600D  تقریبا به همین منوال بود تا بالاخره کانن در 650D  سنسور تصویر هیبریدی را ساخت که از فوکوس خودکار phase Detection جهت فوکوس هنگام فیلم‌برداری استفاده می‌کرد. در این دوربین دیگر نیازی نبود که حتی دکمه‌ای را برای این کار بفشارید و فوکوس خودکار به صورت مداوم انجام می‌گرفت. بااین‌حال، علاوه‌بر سروصدای زیاد، لنز 18-55 IS II که روی این دوربین قرار داشت، به شدت غیرقابل‌اعتماد به نظر می‌رسید. لنزهای STM نخست با دوربین بدون آینه با لنز قابل ‌تعویض کانن، یعنی EOS M معرفی شدند. اکنون این لنزها هنگام فیلم‌برداری، بهترین عملکرد را از خود به نمایش می‌گذارند: سریع، دقیق و کم‌صدا. به‌علاوه این دوربین با کیت لنز 18-135 میلی‌متر STM هم عرضه می‌شود. تنها لنز STM دیگر کانن تا به این تاریخ، 40mm f/2.8 Pancake است. البته این را هم بیفزاییم که به جهت پذیراشدن فوکوس داخلی، لنز 18-55 جدید مقداری طویل‌تر از مدل پیشین است؛ اما به‌طورکلی وقتی از درون چشمی نگاه می‌کنید و با این لنز عکس می‌گیرید، سرعت فوکوس خودکار فوق‌العاده است؛ ولی در مود Live View می‌توان گفت که کانن همچنان نسبت به بعضی رقبا عقب است.


مشخصات کلی

  • ابعاد133X100X79 میلی متر
  • وزن580 گرم
  • ضد آب
  • جنس بدنهفولاد ضد زنگ و صمغ پلی کربنات با فیبر شیشه

حسگر و تصویر

  • نوع حسگر CMOS
  • ابعاد حسگر APS-C (22.3 x 14.9 mm)
  • دقت حسگر 18.5 مگاپیکسل
  • دقت موثر حسگر 18 مگاپیکسل



کانن کنون دوربین کانن دوربین DSLR دوربین 700D کانن 700D دوربین Rebel T5i دوربین EOS 700D درباره EOS 700D عکس دوربین EOS 700D
سه‌شنبه 15 فروردین‌ماه سال 1396 ساعت 03:02 ب.ظ
0 نظر